Regen hoort erbij

Wie in maart in de driehoek Luxemburg-België-Frakrijk gaat fietsen, is niet verzekerd van mooi weer. Nu hoeft dat ook niet, maar zo bar-en-boos als het vandaag is, wil je liever niet. Uren lang viel er een druilende regen. De regenuitrusting moest uit de tas. Brrrrr. En dan valt de telefoon ook nog uit want de iPhone kun je niet tegelijkertijd laden en gebruiken in de regen.

Maar niet gewanhoopt, het hoort erbij. Ik ben geen held in de regen, de wind van de dag ervoor die lust ik wel, maar die mopper-regen kan ik missen als kiespijn. Frank houdt de moed erin. "Ik zit lekker in mijn eigen cocon, al mijn vijf laagjes inclusief mijn regenjas houden me lekker warm. Laat die regen maar vallen. Er staat gelukkig geen wind. En als die er is dan kruip ik achter mijn grote broer."

Ik verdraag de regen minder goed zeker in dit nogal troosteloze deel van West-Europa. Je fietst langs huizen waarvan je afvraagt waarom ze er staan. En waar zijn de mensen? Troosteloosheid troef. Waarom wonen hier überhaupt mensen. Geen cafés, geen winkels, geen niks. Bij mooi weer valt het misschien mee, maar met regen. Nee: het lijkt op reis door de hel.

En dan van die depressieve regen. Niet een lekker fris buitje om de bomen en het gras te behagen. En dan klaar. Een buitje waarvoor je kunt wachten. Maar dit is regen die volgens mij ook niet weet wat het wil en waarom het water laat vallen. De planten zijn snel verzadigd, maar stoppen hoor daar. En daar moet je dan doorheen. Gelukkig met de nieuw aangeschafte regenkleding. Alles is bedekt tot de schoenen aan toe. Maar het unieke duo dat we al na een paar dagen vormen, laat zich niet uit het veld staan.

Het begin van de dag was nog super. Zonnetje en alle tijd voor wat oefeningetjes vlak voor vertrek. We moeten de zon verleiden: dus de zonnegroet. De hond staat erbij als de downward facing dog wordt ingezet. En het einde was ook weer goed: weer zon en de wind stak weer letter op. Ik kom in mijn element. Ik ben weer even locomotief en Frank de wagon. Daarover later mee.

Het huisje dat zus Carla heeft uitgekozen, is weer super. Leny heeft de houtkachel weten aan te streken. De behaaglijke warmte droogte de natte spullen in no time.

We zijn weer 110 km dichter bij het doel. Bijna 15 procent in de pocket.