Parallel fietsen

Frank oppert nog dat het bijzondere waterscheiding is, maar fout. Dan komt naar voren dat beide broers zonen zijn van een aardrijkskundeleraar. "Frank", zeg ik, "je staat hier precies even ver van de evenaar als van de Noordpool. Echt een bijzonder punt." Dat beaamt Frank onmiddellijk: "Interessant. Waarom staat hier dan geen bordje?", is zijn logische reactie.

Jammer, dat vind ik ook. In het bordjesparadijs Frankrijk kan dit er nog wel bij. Het punt ligt op de 45ste breedtegraad, de evenaar is 0 en de Noordpool is 90 graden noorderbreedte. De gps geeft precies aan dat je op die parallel  bent. Er staat dan 45 N met een boel nullen erachter. Voor de fijnproevers: we staan niet precies even ver van de evenaar als van de noordpool. De aarde is geen perfect ronde bol, maar is bij de polen wat afgevlakt. Het punt waar de afstand precies hetzelfde is, ligt 16 km naar het noorden. Maar wij staan op precies 45 graden en dat geeft hetzelfde gevoel.

Raar dat zo'n punt me zo boeit. Op weg naar de Noordkaap passeer je de poolcirkel ook een bijzondere parallel, en daar staan grote borden langs de weg. Ook als de evenaar een grote weg kruist. Dat vinden mensen leuk, maar halverwege pool en evenaar. Nee, althans in Europa. Ooit was ik in Amerika en daar stond keurig een bordje langs de weg. Op veel plaatsen is dat daar het geval. In Europa staat voor zover bekend een teken bij Senj in Kroatië. Toch maar eens actie ondernemen.

Behalve dit onzichtbare hoogtepunt is er onderweg een boel te zien. Rustige weggetjes, steeds meer zuidelijke invloeden, de bloeiende meidoorns zijn weg, er staan andere planten in de berm. Rocamadour is een schitterend dorpje in het dal van de rivier de Cruysse. Turrenne is een fraai op een bergtop gelegen vesting en ga zo maar door. Geen seconde verveel ik me onderweg.